استان بوشهر به علت موقعیت استراتژیكی مناسب برای احداث پایگاه دریایی و بندرگاه، مورداستفاده پادشاهان عیلام قرار گرفته بود. در زمان هخامنشیان سرزمین بوشهر جزو ساتراپ پارس بود. خلیج‌فارس و به تبع آن استان بوشهر، به دلیل موقعیت سوق الجیشی و اهمیت اقتصادی و بازرگانی، در طول تاریخ‌همواره از سوی كشورها و دولت‌ها برای تبادل علم و ثروت و گسترش قدرت سیاسی مورد توجه قرار گرفته‌است.
موزه رئیسعلی دلواری
موزهٔ رئیسعلی دلواری در شهر دلوار از توابع شهرستان تنگستان واقع شده‌است. ساختمان این موزه خانه و محل زندگی رئیسعلی دلواری بوده‌است. كه در ۴۵ كیلومتری شهر بوشهر قرار دارد.
قلعهٔ نصوری
قلعه نصوری واقع در شهر بندر طاهری از توابع بخش مركزی شهرستان كنگان یكی از اثرهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
«قلعهٔ نصوری» در ۲۵۰ كیلومتری خاور استان بوشهر قرار گرفته‌است. قلعه نصوری به «قلعه شیخ» نیز مشهور بوده‌است و متعلق به اوایل دوره قاجاریه است. ساخت قلعه به امر شیخ جبار نصوری درحدود ۱۸۰ سال پیش انجام یافته و معمار آن علی اضعر شیرازی بوده‌است. مصالح به كاررفته، سنگ‌های بزرگ و ملاط آن گل و گچ است. دَر ورودی قلعه از سمت جنوب و رو به خلیج فارس است كه دارای دَر بزرگ چوبی با گل میخ و كنده كاری است. بعد از ورودی اصلی یك هشتی بزرگ وجود دارد كه دارای هشت طاقچه ساده‌است. زمانی كه انسان از هشتی وارد حیاط بیرونی می‌شود؛ در جبهه شمالی آن یك ردیف پلكان به طبقه دوم منتهی می‌شود و یك درب چوبی ساده، آن را به اندرونی وصل می‌كند. در جبهه باختری نیز یك پلكان به طبقه دوم می‌رود. در این طبقه یك ایوان با ستون‌های سنگی و گچبری‌های جالب وجود دارد. این ایوان از طرف پنچ در چوبی به اتاقی راه می‌یابد كه باختر آن قرار دارد. در این اتاق یك گچ بری با تزئینات گل و بوته وجود دارد كه فاقد هرگونه تزیین است و در جبهه باختری از طریق پلكانی به طبقه دوم راه می‌یابد. این بنا دارای بادگیری همانند بادگیرهای ساختمان‌های ساحلی خلیج فارس است. این بنا ویژگی معماری ساختمان‌های قاجاریه را دارد. قلعه دارای ایوان ستون داری در طبقه دوم می‌باشد. تزیینات گچ بری مربوط به این قسمت است. سبك كار و تراش آن‌ها شبیه ستون‌های بازار وكیل شیراز است. گچ بری‌ها شامل شاخ و برگ گل و بوته، فرشتگان و پرندگانی است كه بر رونق و زیبایی قلعه افزوده‌است.
رافائل
رافائل نام نخستین طرح كشتی‌های «میكل آنژ» و «رافائل» در سال ۱۹۵۸ میلادی كشیده شد است. در سال ۱۳۶۲ برای بازگرداندن رافائل و میكل آنژ به سفرهای دریایی تصمیماتی گرفته شد اما هنوز این تصمیم عملی نشده بود كه در روز پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۳۶۲ هواپیماهای عراقی بالاخره در گرماگرم بمباران خارگ و بوشهر آن را هدف موشك قرار داده و به آن آسیب جدی وارد كردند به حدی كه رافائل تا نیمه در آب‌های كم عمق ساحلی لنگرگاه بوشهر فرورفت. چیزی نگذشت كه یك كشتی باری به نام «ایران سلام» (ایران سیام) ناگهان به صورت اتفاقی با آن برخورد كرد و به بدنه اش آسیب جدی رساند و كاری را كه هواپیماهای عراقی آغازش كرده بودند تمام كرد؛ رافائل كاملاً در اعماق خلیج فارس غرق شد.
سینیز
سینیز یا شی‌نیز بندری باستانی در بخش امام حسن كنونی واقع در شهرستان دیلم استان بوشهر بوده‌است كه در ناحیه شمالی استان بوشهر میانه دو بندر مهروبان و جنابه (گناوه) قرار داشته و صنعت پارچه‌بافی آن شهرتی جهانی داشته، متون ادبی از بزرگان سینیز بخوبی یاد كرده‌اند.
منطقه شكارممنوع كوه‌سیاه
نطقه شكارممنوع كوه‌سیاه در منطقه كوهستانی دشتستان استان بوشهر قرار دارد. این منطقه محل قشلاق عشایر قشقایی است. در حدود ۷هزار رأس كل، بز، قوچ و میش وحشی در این زیست‌پناهگاه زندگی می‌كنند. این منطقه در ۸۳ كیلومتری جنوب شرقی برازجان با ارتفاع ۱۶۹۱ متر قرار دارد. در مناطق حفاظت شده شكارممنوع كوه سیاه با اجازه سازمان محیط‌زیست و اخذ پروانه، امكان شكار در فصول معینی وجود دارد.
گنبد نمكی جاشك
گنبد نمكی جاشك یا دشتی یا كوه نمك ناحیه‌ای وسیع و مرتفع از شمال غرب كوه جاشك منتهی‌الیه جنوبی رشته كوه زاگرس، حدفاصل شهرستان دیر و دشتی در استان بوشهر، یكی از بزرگ‌ترین و فعال ترین و زیباترین گنبدهای نمكی ایران و خاورمیانه و از جاذبه‌های طبیعی استان بوشهر است كه در بهمن سال ۱۳۸۶ بعنوان اثر طبیعی ملی فسیلی به عنوان یكی از مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست به ثبت رسید. مهمترین خصوصیات بارز و متفاوت كوه نمكی جاشك به نوع نمكهای این كوه نمكی، گنبدها و غارهای منحصر به فرد، آبشارها، بلورها و ... می‌توان اشاره داشت.
موزه دریانوردی خلیج فارس
موزه دریا و دریانوردی خلیج فارس، یكی از موزه‌های استان بوشهر و در محله سبزآباد بندر بوشهر می‌باشد.
محل كنونی این موزه كه شامل ساختمان كنسولگری و عمارت كلاه فرنگی می‌باشد، در سال ۱۸۵۸ میلادی تاسیس شد و مدتی بعد به مقر دائمی سركنسول گری انگلستان در بوشهر تبدیل شد. این بنا تا پایان جنگ جهانی دوم در اختیار دولت انگلیس بود تا آنكه در سال ۱۹۴۶ میلادی برابر ۱۳۲۵ هجری قمری و بعد از انتقال نمایندگی سیاسی انگلیس به بحرین، این عمارت به دولت ایران تحویل گردید و در اختیار نیروی دریایی ایران قرار گرفت.
در محوطه موزه ۴۰ فروند شناور سطحی و انواع زیرسطحی‌های جنگی دریایی متعلق به دوره‌های مختلف تاریخی از جمله قاچار و كشتی پرسپولیس نگهداری می‌شود. در درون ساختمان كلاه فرنگی كه اكنون بطور كامل بازسازی شده‌است انواع تجهیزات جنگی، مخابراتی، كنترل و هدایت دریایی، پزشكی و ظروف نقره‌ای و سفالینه‌های كشف شده از دورانهای مختلف تاربخی بندر بوشهر می‌باشد.
ریشهر
ریشهر (بوشهر)، واقع در بخش مركزی شهرستان بندر بوشهر یكی از آثارهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
«ریشهر» در جنوب شهر بوشهر واقع شده‌است. قدمت آثار كشف شده آن به هزاره سوم تا هزاره اول پیش از میلاد می‌رسد. آثار مكشوف در سال‌های ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۷ میلادی و نتایج اكتشافات باستان شناسان فرانسوی به سرپرستی پزار در سال ۱۹۱۴ میلادی كه شامل كتیبه‌های میخی عهد شوتروك ناهونته و آثار بناها و اشیا مفرغی و سفال‌های نقش داراست، نشان می‌دهد كه ریشهر از هزاره دوم پیش از میلاد یكی از شهرهای مهم امپراتوری عیلام بوده است. از آجر نوشته‌های عیلامی معلوم می‌شود كه این شهر در آن عصر به نام «لیان» خوانده می‌شده‌است. ظاهراً لیان به سبب موقعیت خاص جغرافیایی یكی از حلقه‌های ارتباطی تمدن‌های شرق و غرب دنیای قدیم بوده‌است چرا كه مرزهای جنوبی فلات ایران به سبب هم جواری با دریا و سایر شرایط جغرافیایی به ساكنان فلات هند اجازه می‌داد كه از آب‌های ساحلی، برای ارتباط تجاری با تمدن‌های ایران و دشت بین النهرین استفاده كنند. منطقه ریشهر در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
